Ένας χρόνος μετά...
Έγιναν τόσα πολλά... πράγματα που ούτε φανταζόμουν, ούτε περίμενα και το πιο βασικό "ούτε σχεδίαζα..." Το Eleven έγινε κάτι από μένα... Ένα κοινωνικό βιβλίο βασισμένο σε ανθρώπινες ψυχολογίες με συνεχόμενες ανατροπές... Ένα βιβλίο που κατά 70% αντιπροσωπεύει τη ζωή μου τα τελευταία χρόνια... ένας τίτλος που μου ήρθε όχι γιατί το βιβλίο είναι ένα μέρος της ζωής μου αλλά γιατί όλοι έχουν κάτι κοινό με αυτό το βιβλίο... Εξάλλου όπως λέει ο υπότιτλος... "Όταν στη ζωή νομίζεις ότι τα έχεις όλα...
Τότε ακριβώς είναι που δεν έχεις τίποτα" Ένα ταξίδι λοιπόν ξεκίνησε πριν λίγους μήνες, όταν μου ήρθε μια πρωτότυπη ιδέα όπου στην βοήθεια της υλοποίησης της είναι ο "chris Pantazis GF'' Ένας χαρισματικός φωτογράφος ο οποίος θα επιμεληθεί το καλλιτεχνικό και ταυτόχρονα πρωτότυπο μέρος του βιβλίου.
Υπήρχαν και υπάρχουν άτομα τα οποία πιστεύουν σε αυτό... άτομα που βοηθούν στην υλοποίηση του με τον δικό τους τρόπο... ένα πολύ σημαντικό άτομο είναι η Θεοδώρα . Ένας "άνθρωπος" ο οποίος ήταν μαζί μου σε κάθε μου σκέψη και ιδέα για αυτό το βιβλίο. Χωρίς να το καταλάβει ήταν για μένα μια ακόμα ιδέα... μια ιδέα που μου έδωσε το τέλος και την ανατροπή στο βιβλίο....----... αυτά... Σε λίγες μέρες τελειώνουν οι φωτογραφίες και το βιβλίο του θα πάρει τον δρόμο του... όπως είχα πει σε μια φίλη μου... το βιβλίο είναι η βάρκα... όσο πιο καλό σενάριο έχει...τόσο πιο ωραίο και μακρύ θα είναι το ταξίδι...
Υ/Γ... πλέον ήρθε ο καιρός να δώσω ζωή σε αυτό το blog...
14/11/2010