Εθελοτυφλία

Είναι οι στιγμές οπού η ζωή μας μοιάζει σαν ένα κέρμα... ή μάλλον σαν ένας τοίχος που γυρνάει ή ένας δρόμος που σπάει στη μέση...κάτι τέλος πάντων το οποίο θα έχει 2 όψεις... Διαλέγεις τη μια... σε όλη τη διαδικασία της υλοποίησης καταλαβαίνεις πως θες την άλλη επιλογή αλλά ήδη μετράς την πρώτη σκέψη... σε όλο το ταξίδι της επιλογής σου...καταλαβαίνεις πως κάτι δεν πάει καλά... πέφτουν οι μετοχές, χάνονται δουλείες και ο τζίρος του εαυτού σου έχει αρχίσει και πέφτει... όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο.... ακόμα και η σκέψη τη σύγκρισης είναι αυτή που σε βάζει στη σκέψη της αλλαγής. Δηλαδή πως θα ήταν από την άλλη πλευρά... όλα στη ζωή είναι μια απόφαση και όταν την παίρνεις καταλαβαίνεις πως η δεύτερη σκέψη είναι αυτή που σου βγήκε σε καλό... ή τουλάχιστον έτσι δείχνει η αρχή... Αυτή που σου δημιουργεί θετικές ανατροπές και νέους ορίζοντες.

Ότι μπορείς να κάνεις σήμερα μη το αφήνεις για αύριο

Έχουμε φτάσει στο σημείο η υλοποίηση του "Θα" να είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα. Μην κοροϊδευόμαστε... όλοι λέμε "θα το κάνω σε λίγο" και τελικά δε το αρχίζουμε ποτέ... "κάτι σαν τη δίαιτα της δευτέρας για παράδειγμα..." Τις τελευταίες μέρες αυτό που κατάλαβα πως το πιο δύσκολο αλλά ταυτόχρονα και το πιο εύκολο πράγμα είναι να "ξέρεις τι θες"... η Μάλλον να ξέρεις αν το θες ή αν το κρατάς από συνήθεια, ανασφάλεια, ή έναν δικό σου λόγο που τον ξέρεις αλλά δε θες να τον πιστέψεις... από την άλλη να φοβάσαι να πιστέψεις το κάτι καινούριο γιατί είναι διαφορετικό, ή γιατί δεν είσαι σίγουρος, ή γιατί φοβάσαι να ζήσεις το διαφορετικό ή απλά το θες άλλα δε μπορείς να υλοποιήσεις την "πρώτη πράξη"... Το θέμα είναι να περνάμε καλά... όπως είχα γράψει και σε ένα προηγούμενο post μου. πιο το νόημα της Ζωής αν δεν περνάμε καλά;;... ο άνθρωπος πρέπει να γεμίζει με εμπειρίες τη ζωή του και να ζει νέες καταστάσεις... το μυαλό σε συνδυασμό με τη θέληση να σε ταξιδεύουν σε νέες καταστάσεις και πράγματα τα οποία έχουν σαν χάρτη θησαυρού την καρδιά και την φαντασία... Στην τελική αυτός που έχει απαιτήσεις είναι ο άνθρωπος από τη ζωή... όχι η ζωή από τον άνθρωπο