Μπορώ να αλλάξω τον κόσμο... Γιατί ζώ στον κόσμο το δικό μου...

Τελευταίο Blog-Post για αυτό το έτος... ένα έτος που μας υποσχέθηκε πολλά αλλά δε μας έδωσε τίποτα. Μόνο υποσχέσεις που περιμένουμε ο καινούριος χρόνος να μας τις υλοποιήσει. Όλοι έχουμε ένα κόσμο δικό μας, μια φαντασία, ένα όνειρο που από μέρα σε μέρα αλλάζει. Όλοι μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας... Μάλλον όλα στη ζωή είναι θέμα επιλογής και απόφασης. Τα λόγια "καπνοί" πάνε μαζί με τους ανθρώπους φαντάσματα. Διάφορες εικόνες τόσο όμορφες που πιστεύεις ότι είναι αληθινές μέχρι να φτάσεις στο σημείο να τις αγγίξεις και να απογοητευτείς για ακόμα μια φορά όταν καταλάβεις πως όλα αυτά είναι παιχνίδια του μυαλού και τις φαντασίας. Όλα αυτά όμως μπορώ να τα αλλάξω... Μπορώ να κάνω τη ζωή μου αληθινή... Μπορώ να αλλάξω τον κόσμο... Μπορώ να αλλάξω τον κόσμο γιατί ζω στον κόσμο το δικό μου...

Η Γυναίκα είναι σαν το κέρμα... Πότε δε μπορείς να δεις την πίσω όψη του...

Όλα στη ζωή έρχονται και φεύγουν, όλα στη ζωή έχουν δύο όψεις... από εμάς εξαρτάται ποια θα φωτίσουμε "τη θετική ή την αρνητική" πλευρά του θέματος. Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο βλέπεις την πρώτη πλευρά του κέρματος... το θέμα είναι να προσπαθήσεις να δεις και την άλλη... συνήθως δε το κάνουμε και αυτό γιατί είτε είμαστε ενθουσιασμένοι είτε συμβιβαζόμαστε με αυτό που περνούμε χωρίς να ξέρουμε το επόμενο επεισόδιο του σεναρίου. Η γυναίκα είναι σαν το κέρμα ότι και να σου πει πρέπει πάντα να ξέρεις ότι έχει και ακόμα όψη την οποία ποτέ δε μπορείς να τη δεις.

Βάζω το μέλλον μου σε καλά χέρια #Στα δικά μου...

Είναι φορές που βασίζεσαι σε άτομα, σε ανθρώπους που πιστεύεις... πιστεύεις γιατί πιστεύουν και αυτοί σε 'σένα ή απλά έχουν κάποιο κέρδος. Ένα κέρδος που τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δε σε ενδιαφέρει να το δεις γιατί έχεις και εσύ κάποιο από αυτούς... ή νομίζεις ότι έχεις. Το θέμα είναι ότι κανένας δεν ξέρει τα όνειρα σου καλύτερα από σένα... Κανένας δε μπορεί να σου πει τι θα κάνεις τη ζωή ή να σου σχεδιάσει το μέλλον απομονώνοντας την προσωπικότητα σου και το "εγώ" σου μέσα σε γυάλα κάνοντας τους στόχους σου να έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Οι ιδέες και οι στόχοι έρχονται με σκέψεις... το πείσμα όμως και η απόφαση έρχονται όπως ο έρωτας... εκεί που κάθεσαι ξαφνικά ένα αγγελάκι σου πετάει το μαγικό του βέλος και σε ξεσηκώνει... Έτσι και εγώ αποφάσισα να βάλω το μέλλον μου σε καλά χέρια ... Στα δικά μου...

Υ/Γ: Κάνεις τα πάντα για να νιώθεις καλά εσύ... νιώθεις καλύτερα όταν κάνεις ευτυχισμένους τους γύρω σου πραγματοποιώντας το στόχο σου...

Είναι ωραίο να στεναχωριέσαι για άτομα που το αξίζουν...

Όλα στη ζωή έχουν ένα τέλος... όπως και η ίδια η ζωή... φιλίες, έρωτες, επαγγελματικά... όλα... είναι στιγμές που νομίζεις ότι όλα σβήνονται. νομίζεις... Όπως γράφω στο βιβλίο για να αρχίσουν κάποια πράγματα πρέπει να τελειώσουν κάποια άλλα ( νομίζω πριν 6 χρόνια το συζήταγα ένα βράδυ με τη Βάσια)... εκεί είναι που χάνεσαι και δεν υπάρχεις. νομίζεις ότι έρχεται ένα τέλος που δε θες να έρθει... ή μήπως θες; Anyway... Εκεί ψάχνεις ένα στήριγμα... έναν άνθρωπο που θα είναι ο χάρτης σου... ακόμα και αν δε σου πει τι θα κάνεις, θα είναι το φανάρι στα μοναχικά βράδια που σου κρατάει συντροφιά στη νέα σου περιπέτεια... ένα κερί που ξέρεις ότι δεν πρόκειται να σβήσει... πριν 7 μήνες... το κεράκι έσβησε... και το άφησα σε ένα γνωστό για μένα δρόμο... Σήμερα ένα κεράκι έσβησε πάλι... αλλά θέλω να ανάψει ξανά...  Είναι ωραίο να στεναχωριέσαι για άτομα που το αξίζουν...

Υ/Γ Βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο... το οποίο ή με γυρνάει πίσω ή θα πέσει πάνω μου ένα λευκό φως το οποίο θα με κάνει να τα ξεχάσω όλα...

2 Μέρες Μόνο...

2 μέρες έμειναν...για την ολοκλήρωση της φωτογράφησης και κάθε shoot από τον Chris Pantazis GF είναι καλύτερο από το προηγούμενο... Ανατροπές στις ανατροπές... Με τα ρούχα του Άγγελου Φρέντζου να δίνουν τη δική τους έμφαση και προσωπικότητα στο 
παραμυθένιο consept του βιβλίου. 







Η Alexandra Pirunaki ( AlixPiron), μια αρκετά χαρισματική κοπέλα σε ότι αφορα το dress code και το image making είναι αυτή που με τη δική της πινελιά έκανε αυτό το ταξίδι ακόμα πιο όμορφο... Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό... όλα όμως... είναι αρκετές φορές που έχω πει "ρε πούστη μου...γιατί δεν έγινε;" αυτό μπορεί να αφορούσε τον ερωτικό τομέα, τον επαγγελματικό, τον προσωπικό ή οτιδήποτε... μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα έρχεται η στιγμή που λες...  φιουφ μαλακά... ευτυχώς" . Έτσι έγινε και με την Αλεξάνδρα Μια τυχαία συνάντηση σε ένα "caffe'' ήταν αυτό έδωσε περισσότερη αξία στο αφηγηματικό consept. 

Κάτι Από Μένα...

Ένας χρόνος μετά...

Έγιναν τόσα πολλά... πράγματα που ούτε φανταζόμουν, ούτε περίμενα και το πιο βασικό "ούτε σχεδίαζα..." Το Eleven έγινε κάτι από μένα... Ένα κοινωνικό βιβλίο βασισμένο σε ανθρώπινες ψυχολογίες με συνεχόμενες ανατροπές... Ένα βιβλίο που κατά 70% αντιπροσωπεύει τη ζωή μου τα τελευταία χρόνια... ένας τίτλος που μου ήρθε όχι γιατί το βιβλίο είναι ένα μέρος της ζωής μου αλλά γιατί όλοι έχουν κάτι κοινό με αυτό το βιβλίο... Εξάλλου όπως λέει ο υπότιτλος... "Όταν στη ζωή νομίζεις ότι τα έχεις όλα...

Τότε ακριβώς είναι που δεν έχεις τίποτα" Ένα ταξίδι λοιπόν ξεκίνησε πριν λίγους μήνες, όταν μου ήρθε μια πρωτότυπη ιδέα όπου στην βοήθεια της υλοποίησης της είναι ο "chris Pantazis GF'' Ένας χαρισματικός φωτογράφος ο οποίος θα επιμεληθεί το καλλιτεχνικό και ταυτόχρονα πρωτότυπο μέρος του βιβλίου.

Υπήρχαν και υπάρχουν άτομα τα οποία πιστεύουν σε αυτό... άτομα που βοηθούν στην υλοποίηση του με τον δικό τους τρόπο... ένα πολύ σημαντικό άτομο είναι η Θεοδώρα . Ένας "άνθρωπος" ο οποίος ήταν μαζί μου σε κάθε μου σκέψη και ιδέα για αυτό το βιβλίο. Χωρίς να το καταλάβει ήταν για μένα μια ακόμα ιδέα... μια ιδέα που μου έδωσε το τέλος και την ανατροπή στο βιβλίο....----... αυτά... Σε λίγες μέρες τελειώνουν οι φωτογραφίες και το βιβλίο του θα πάρει τον δρόμο του... όπως είχα πει σε μια φίλη μου... το βιβλίο είναι η βάρκα... όσο πιο καλό σενάριο έχει...τόσο πιο ωραίο και μακρύ θα είναι το ταξίδι...

Υ/Γ... πλέον ήρθε ο καιρός να δώσω ζωή σε αυτό το blog...

14/11/2010