Το παραμύθι

Κάποια παραμύθια έχουν πρόωρο τέλος... Κάποια άλλα όμως το τέλος τους το βάζει η ζωή με το νήμα της... Ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω.. όχι πολύ 5-6 μήνες... Πάντα σκεφτόμουν πως για να αρχίσουν κάποια πράγματα πρέπει να τελειώσουν κάποια άλλα... είναι ιστορίες ... ο καθένας από εμάς έχει τη δική του ή μάλλον τις δικές τους... απλά πρέπει να καταλάβουμε πως το να είμαστε πρωταγωνιστές σε πολλά έργα δεν είναι ωραίο... αυτό που έχει τη μαγεία του παραμυθιού είναι να να είσαι ο πρωταγωνιστής της ζωής... της ζωής σου.. Να ξέρεις τι θέλεις και να μπορείς να καταλαβαίνεις τον άλλον... Πίστευα ότι στη ζωή είμαστε μόνοι μας... πως οι στεναχώριες για άτομα που φεύγουν από δίπλα μας είναι προσωρινές... απλά κανείς δεν έχει πάει στην απέναντι πλευρά... πως όταν θα φύγουμε εμείς από αυτόν τον κόσμο πόσοι θα στεναχωρηθούν... έχει σημασία ο αριθμός; ή "ο άνθρωπος"... η σχέση... ο φίλος... ο αδερφός... ακόμα και ένα μικρό ζωάκι ... σε ποιόν θα λείψουμε... τι ήμασταν για αυτόν που φεύγει ή τι θα είμαστε για αυτόν που έρχεται... σημασία έχει να το καταλαβαίνεις εκείνη τη στιγμή! Σημασία έχει να ζεις τη στιγμή! απλά χρειάζεται υπομονή... μια υπομονή που δεν είχα ποτέ... δεν την είχα γιατί δε χρειάστηκε... Υπομονή; Τι είναι στον άνθρωπο η υπομονή... είναι κάτι που σε κάνει να καταλαβαίνεις τον άλλον... να του στέκεσαι στα προβλήματα του κάνοντας τα δικά σου...αυτό θέλει χρόνο... θέλει "θέληση" είναι το τελευταίο post που γράφω για το 2011... Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω αλλά δεν ξέρω πως... απλά όλοι χρειαζόμαστε ένα στήριγμα...και όσο και να το κυνηγάς δε σου έρχεται.... όσο και να το ψάχνεις δε το βρίσκεις... όσο και να το ζητάς δεν σε ακούει... απλά απόλαυσε τη ζωή και ζήσε το πραγματικό της κομμάτι και τότε μια μικρή νεράιδα... θα σου αλλάξει τη ζωή... η ζωή θέλει φαντασία... απλά όλοι έχουμε τα προβλήματα μας... κάποιοι από εμάς τα δείχνουν... κάποιοι άλλοι όχι... Απλά όποιον έχεις δίπλα σου... καν τον ευτυχισμένο...
Όλοι έχουμε τον ήρωα μας...

Για να Αρχίσουν κάποια πράγματα πρέπει να τελειώσουν κάποια άλλα

Είναι οι στιγμές που τα πράγματα στη ζωή σου αλλάζουν. Δεν ξέρεις αν είναι προς το καλύτερο ή το χειρότερο απλά αλλάζουν. Στην αρχή νιώθεις κάπως περίεργα για την ακρίβεια διαφορετικά. Στη ζωή χρειάζονται οι αλλαγές αρκεί να είναι σωστές και την κατάλληλη στιγμή. Το πιο βασικό όμως είναι " για να αρχίσουν κάποια πράγματα πρέπει να τελειώσουν κάποια άλλα". Αυτό περιλαμβάνει ότι θα έχεις και θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία. Το θέμα είναι όμως τι θες σαν άνθρωπος στη ζωή σου. Τι έχεις κάνει μέχρι τώρα ή μάλλον τι δεν έχεις κάνει και θα ήθελες να κάνεις. Να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να διαλέξει αυτός... Και να μην πάρεις ξανά μια εγωιστική απόφαση. Εκεί όμως είναι κάτι που κάνει τη διαφορά " σα τη λεπτομέρεια" ... το ένστικτο... είναι αυτό που θα σε προτρέψει να πάρεις τη σωστή απόφαση... αυτό που θα σε κάνει να δεις μόνο τα θετικά στοιχεία και να ξεχάσεις όλα τα υπόλοιπα... απλά μέσα σε όλο αυτό είναι πως όλοι στη ζωή κάνουμε λάθη... ακόμα και αυτοί που δεν κάνουν τίποτα... Αρκεί αυτά να παν στο θεό...

Social Jail

Facebook, twitter, my space, Hi5 και ότι άλλο social network υπάρχει είναι ένας τρόπος φυλάκισης! Τα τελευταία 2 χρόνια περνάω τις περισσότερες ώρες της ζωής μου μπροστά από έναν υπολογιστή! Ίσως να το έκανα και πιο παλιά... αλλά χωρίς το άγχος σε ποίον θα κάνω like, ποιος είναι Online και ποιος όχι, ποίος ανέβασε μια φωτογραφία και ποίος με έκανε add και ότι άλλο υπάρχει που σε φυλακίζει χωρίς να σε αφήνει να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου. Δε καταδικάζω τα social networks αλλά τα επαινώ! Είμαι ένας άνθρωπος που τα χειρίζεται κατά 80% για επαγγελματική χρήση. Ακόμα και αυτό όμως να μη συνέβαινε ζούμε στη εποχή όπου η επικοινωνία έχει αποκτήσει ένα "e-" μπροστά της! Εταιρίες μέσω internet, διαφήμιση μέσω internet, τηλεοπτικοί σταθμοί να καταστρέφονται ή να ανεβάζουν ταινίες σε web tv, η αγορά της μουσικής βιομηχανίας να έχει χωριστεί σε 2 στρατόπεδα... σε αυτή που προωθεί τη δουλειά της μέσω internet και σε αυτή που προσπαθεί να καταστρέψει το οποιοδήποτε μέσω e-προβολής. Οι εποχές αλλάζουν... αλλά αλλάζουν ηλεκτρονικά ... φύγαμε από την εποχή των emoticons στο msn και περάσαμε στους χιλιάδες άγνωστους φίλους στο hi5, ώσπου ήρθε το facebook για να μας μαζέψει τα σπασμένα. Ένα social media που χωρίς υπερβολή μπορεί να χαρακτηρισθεί η δεύτερη google. Εταιρίες να φτιάχνουν page, δυνατότατα ευκαιριών στους καλλιτέχνες να προωθήσουν τη δουλειά τους καταστρέφοντας χιλιάδες fan club και χάνοντας πλέον το νόημα τους τα web sites. Αν λοιπόν ρώταγαν ποίοι είναι οι 12 ηλεκτρονικοί θεοί... σίγουρα ο ένας θα ήταν το facebook. από κει και πέρα όμως; Τι χρόνο χρησιμοποιεί κάποιος για να κάθετε με τις ώρες μπροστά από μια οθόνη προσπαθώντας και δημιουργώντας λογαριασμούς σε όλα τα social networks με κύριο σκοπό να γνωρίσει "τον έρωτα της ζωής του'' Εκεί λίγο χάνετε η μπάλα... κόσμος μπαίνει κόσμος βγαίνει... πληκτρολογώντας το F5 περισσότερες φορές απ ότι το το Enter στη διάρκεια της μέρας, φυτεύοντας ντομάτες και χτίζοντας κτήρια χάνοντας το νόημα του παιχνιδιού με σενάριο και υπόθεση, δημιουργώντας "εικονικές σχέσεις" και διαδυκτικά κους-κους με τα ψεύτικα profiles. Είμαι της άποψης πως τα social media είναι κάτι περισσότερο από ένα 'site' είναι ένας κόσμος... που αν τον χειριστείς σωστά περνάς καλά και βγάζεις λεφτά... αν όχι απλά σε φυλακίζει στην ''εικονική φυλακή του'' και απλά ζεις... Πολλοί λένε ότι οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν καταστραφεί...δεν είναι απόλυτο... πάντα ο άνθρωπος ήταν μόνος του... πάντα ... σχετικό...Πιστεύω ότι αυτά τα sites έχουν βοηθήσει σε ένα τεράστιο ποσοστό ανθρώπους με πρόβλημα στην επικοινωνία να το ξεπεράσουν... Απλά ο κόσμος αλλάζει ...και είναι πολύ άσχημο να σε αλλάζει αυτός και όχι εσύ...Όταν ήμασταν μικροί ρωτάγαμε τους γονείς μας που γνωρίστηκαν... όταν θα ρωτάνε εμάς τα παιδιά μας θα λέμε σε κάποιο social network... Τέλος για να κλείσω αυτό το θέμα.. αν κάποιος μου κάνει την ερώτηση γιατί καταδικάζεις αυτά τα sites ή γιατί εφόσον δε σου αρέσει, έχεις; η απάντηση μου είναι...πως δεν καταδικάζω... ούτε δε μου αρέσει... ίσα ίσα είμαι από τους πρώτους που δοκιμάζουν κάθε φορά τη νέα μόδα.. απλά έκατσα και σκέφτηκα πως μπορείς να κάνεις χιλιάδες πράγματα από το να φυτεύεις ηλεκτρονικές ντομάτες και να παρακαλάς τους φίλους σου να σου στείλουν τσάπες! Και αυτά τα χιλιάδες πράγματα να τα σχολιάζεις ηλεκτρονικά σαν μια γλυκιά ανάμνηση με τους αληθινούς σου e-friends...

Κάθε τέλος μια νέα αρχή

Πάντα ήμουν της άποψης πως για να αρχίσουν κάποια πράγματα πρέπει να τελειώσουν κάποια άλλα... Κατά βάθος όμως πιστεύω πως όλα τα πράγματα έχουν ημερομηνία λήξης. "Πράγματα" λάθος λέξη... Ότι ζούμε πάνω σε αυτό τον πλανήτη... ότι πιστεύουμε... ότι αναπνέουμε... ότι βλέπουμε... ότι κάνουμε.. είναι σαν μια ταινία, με αρχή, μέση και τέλος. Το να κάνεις δύο πράγματα μαζί είναι σα να βλέπεις ταυτόχρονα δύο ταινίες μαζί... δεν δίνεις την απαραίτητη προσοχή και σίγουρα χάνεις κάποια πολύ σημαντικά σημεία.  Όπως και να χει...η ζωή έχει ένα νόημα και για να μη το χάσεις πρέπει να πας στο επόμενο στάδιο...